Οι 700 Θεσπιεις

Σαββατο, 24.10.09

Ειναι ενα θεμα που με απασχολει απο την πρωτη γυμνασιου. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι οποτε αναφερμαστε στην μαχη των Θερμοπυλων το μυαλο μας παει στν Λεωνιδα και στους 300 Σπαρτιατες? Οι Θεσπιεις τι απεγιναν? Ουτε κουβεντα γι αυτους...

Για να παρουμε τα πραγματα απο την αρχη...Στις Θερμοπυλες εγινε μια μαχη....Ο Εφιαλτης μας προδωσε. Προδωσε τον ελληνικο στρατο στους Περσες. Οταν ελαβε ενα μηνυμα ο μαντης πυ αφορουσε τον θανατο οι περισσοτεροι απφασισαν να αποχωρησουν μιας και ηταν ενα μικρος αριθμος απεναντι στο Περσικο στρατο. Μονο 300 Σπαρτιατες με αρχηγο τον Λεωνιδα και 700 Θεσπιεις αποφασισαν να μεινουν πληρωνντας το με την ζωη τους.

Το θεμα ειναι ομως οτι απο τοτε οι περισσοτεροι θυμουνται τον ενδξ Λεωνιδα και τους 300 που εγινε και ταινια και ξεχνουν τους Θεσπιεις.

Εδω εχω να κανω μια παρατηρηση. Γιατι να θυμομαστε μονο εκεινους? Τι καλυτερο ειχανε? Τιποτα...απολυτς τιποτα. Αυτ ειναι λοιπον που δεν καταλαβαινω.

Ας σας εξηγησω καλυτερα.

-Οι Σπαρτιατες 300 οι Θεσπιεις 700. Πολυ λιγοτεροι οι Σπαρτατες.

-Οι Σπαρτιατες εκατσαν γιατι τους υποχρεωνε ο νομος τους "Η ταν ή επι τας"(σοζζ αν τ σκτωσα) ενω οι Θεσπιεις εκατσαν εθολοντικα

Αρα αν το καλοσκεφτουμε καλυτερι σ αυτην την μαχη και αυτοι που πρεπει να θυμομαστε περισσοτερο ειναι οι Θεσπιεις και οχι οι Σπαρτιατες μιας και ηταν λιγοτεροι και δεν εκατσαν να πολεμησουν με την θεληση τους το πιο πιθανον.

Αρα για εκεινην την μαχη πρεπει να θυμομαστε ως ηρωες τους 700 Θεσπιεις και τους 300 Σπαρτιατες

Το χαζοκουτι

Σαββατο, 24.10.09

Σ ολα τα σπιτια ειμαι σιγουρη πως υπαρχει σε σχεδον ολα τα δωματια ενα αντικειμενο σαν επιπλο που εχει ενταχθει για τα καλα στην ζωη μας. Μιαλω για το χαζοκουτι που εχει εισχωρήσει τοσο πολυ που δεν υπαρχει μερα που να μην το ανοιξουμε καθε μερα για μια ωρα τουλαχιστον. Οχι, δεν γινεται αυτο. Λογικα καταλαβατε για τι μιλαω και τι αποκαλω χαζοκουτι...?Την τηλεοραση φυσικα. Θυματα της ολος ο κοσμος. Μηδενος εξερουμενου. Ακομα και γω, το παραδεχομαι, πως εχω πεσει θυμα αυτου του τεχνολογικου επιτεγματος. Ναι ειμαι και γω.

Πρβαλει τα παντα...τανιες, σειρες, τηλεπαιχνιδια,ντοκιμαντερ, ειδησεις....Απο την μια ειναι ενα μεσο ενημερωσης, εκπαιδευσης και ψυχαγωγιας αλλα συνηθως αυτα καταργουνται και γινεται ενα μεσο παραπλανησης. Σε προκαλει να αγορασεις πραγματα που δου ειναι αχρηστα στην πραγματικοτητα, σου καθιερωνει ενα νεο τροπο σκεψης και ντυσιματος. Ακομα και τον τροπο που θα φας σου λενε...Προβαλουν καποια προτυπα που φυσικα ειναι λαθος. Τι σημασια εχει να εχεις ενα τελειο σωμα αλλα απο μυαλο τιποτα? Οταν δεν ξερεις να απαντησεις σε ερωτησεις απλες που εισαι υποχρεωμενος να ξερεις σαν Ελληνας και Ελληνιδα? Σ λενε πως αν εισαι πανω απο 55-60 κιλα εισαι χοντρος και κατω απο 1,70 κοντος. Γιατι να ειναι ετσι? Γιατι πολλες φορες η ευτυχια, η αγαπη και η επαγγελματικη σου αποκατασταση να εξαρταται απο τα κιλα και τ υψος και οχι το πνευματικ επιπεδο, την προσωπικοτητα και τον χαρακτηρα?

Αχχχ...αυτο ειναι κατι που με βασανιζει αλλα οπως ολοι ειμαι αδυναμη να παρω τα τηλεκοντρολ στα χερια μου και να πατησω off. Την αφηνω ανοιχτει να γεμιζει το κεφαλι μου ασυναρτησιες και βλακειες γιατι πολυ απλα αυτη ειναι η φυση του ανθρωπου απεναντι σε οτι μας προβληματιζει. Σπανια περνεις την ζωη στα χερια σου!

Το μαυρο μελλον μας

Σαββατο, 24.10.09

Ο ουρανος καθαρος. Για ποσο ακομα? Κοιταω στ βαθος και τον βλεπω καταμαυρο. Ανοιγω την τηλεοραση. Τιποτα. Ολα φυσιολογικα λες και δεν ειχε συμβει το παραμικρο. Ολα προβαλλουν σιριαλ, ταινιες, παιχνιδια....Μονο 2,3 μεταδιδουν τα νεα. Χαος! Ολη η Ελλαδα καιγεται. Εχει τυλιχτει στις φλογες. Εκτασεις γης, ζωα, σπιτια, ανθρωποι...Η φωτια περναγε και κατεδτρεφε τα παντα. Τιποτε δεν εμενε ορθιο. Αναρωτιμουν πως? Γιατι? Γιατι να συμβαινουν ολα αυτα? Αυτοι που αναβουν τις φωτιες δεν σκεφτονται το μελλον τους? Κι αν οχι τον δικο τους γιατι να μην σκεφτουν τα παιδια τους, τους φιλους τους...? Απληστοι, αχαριστοι. Δεν τους φτανουν αυτα που εχουν και θελουν κι αλλα. Κι αλλες εκτασεις γης. Μυαλο δεν εχουν? Δεν μπορουν να σκεφτουν τι θα χαθει με μια φωτια? Κι ας πουμε πως δεν υπολγιζουν την γη, τις περιουσιες...δεν μπορουν να σκεφτυν τις ανθρωπινες ζωες που θα σκοτωσουν για αν εκπληρωθει το συμφερον τους? Γιατι? Γιατι μας παραδιδουν εναν κοσμο στον οποιο επικρατει το χαος? Εμεις τι φταιξαμε? Γιατι το μελλον μας να ειναι μαυρ και αβεβαιο? Γιατι να το καθοριζουν εκεινοι? Γιατι?

(Το εγραψα τ καλοκαιρι την περιοδο των φωτιων...Ειδα πριν λιγο ενα αρθρο στην τηλεραση, τ θυμηθηκα και τ εβαλα)

Αγαπη

Σαββατο, 24.10.09

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ενα τοσο ωραιο συναισθημα οπως η αγαπη μπορει να σε πονεσει τοσο......Πως γινεται? Απ την μια να σου προκαλει τοση χαρα, ευχαριστηση, να σ ανεβαζει στα ουρανια αλλα απο την αλλη να σε πεταει αποτομα κατω, να σε ποναει τοσο πολυ που να λες πως θα πεθανεις. Πως γινεται? Δεν μπορω να καταλαβω. Κι ολα αυτα μονο μεσα σε λιγα λεπτα...Μονο και μονο απο μια λεξη, ενα βλεμμα....Οχι κατι παραπανω. Αυτα αρκουν για να πονεσεις πολυ...

:C :C :C

Αγαπη...μια απλη λεξη με μια περιπλοκη σημασια( που ποτε κανεις δεν θα καταλαβει)

Καπου μεσα σε μια αιθουσα κλειδωμενη υπαρχει μια δυναμη αγνωστη για τους ερευνητες που εσυ την κατεχεις οσο κανενας αλλος (Αλμπους Νταμπλντορ- Το ταγμα του Φοινικα-{μικρη παραλαγη})

Τι κι αν εχεις αγαπη να δωσεις και να πρσφερεις οταν ο αλλος την περνει και την εκμεταλευεται? Που να τολμησεις να μιλησεις, να ανοιχτεις ταν φβασαι πως ολα αυτα τα συναισθηματα θα γυρισουν μπουμεραγκ?

Αχχ...ποτε δεν θ τ καταλαβω

Ενα ασχημο τελος...

Σαββατο, 24.10.09

Πριν καιρο υπηρχε μια παρεα παιδιων. Μια παρεα δεμενη πυ γνωριζοταν απ τ νηπιαγωγειο. Τοτε χωρις να ξερουμε τις εξελιξεις των πραγματων ελεγαν λεγαμε πως θα μαστε για παντα μαζι. Μεχρι να γερασουμε θα ειμαστε αγαπημενοι. Για μια ζωη. Ενωμενοι σαν γρθια. Ηταν αθωα χρονια. Αγαπημενα! Τ μονο που μας ενοιαζε ηταν να παιζουμε, να διασκεδαζουμε και να ειμαστε μαζι. Τωρα ομως? Τωρα χαθηκαμε...Χαθηκαμε γιατι ξεχασαμε εκεινα τα χρονια. Τα χρονια που ζυσαμε για ενα παιχνιδι. Τωρα νοιαζμαστε μονο για το αν ειμαστε ομρφοι και μας γουσταρει τ παιδι απεναντι... Πυ ειναι η φιλια μας? Η φιλια που λεγαμε πως δεν θα σβησει ποτε? Εσβησε τελικα...Εσβησε μπαινντας ενα ασχημο τελος. Ξεχαστηκαν οι αναμνησεις πυ ειχαμε. Κριμα...τ σκετομαι και κλαιω. Κλαιω γιατι καταθεσαμε τ οπλα. Σχεδον κανεις δεν παλεψε για να την σωσει...Σχεδν κανεις...Ακομα και γω μπηκα σ αυτ τ τριπακι...Σ αυτο που τοσα χρονια κοροιδευα.

Τωρα μετα απο καιρο που μπηκε αυτο το τελος καθισα και σκεφτηκα. Σκεφτηκα πως δεν αξιζει να κλαιω για το τελος. Αξιζει να καλαιω απο χαρα για τις αναμνησεις πυ μου χαρισατε...Ποτε δεν θα ξεχασω 10 χρονια χαρας και ευτυχιας

Αν και χωρια θα σας αγαπω για παντα!

Αναμνησεις

Σαββατο, 24.10.09

-Αχχχ...

-Τι εχεις? Γιατι αναστεναζεις?

-Σκεφτομαι.....

-Τι?

-Τα χρονια που περασαν

-Μα τι λες? Εισαι μολις 16χρονων και μιλας για χρονια? Δλδ στα 80 σ τι θα κανεις?

-Ξερω γω...Μπορει ν μην ζησω ως τοτε

-Εσυ δεν πας καθολου καλα τελικα...Και τι σκεφτεσαι απο τα τοτε χρονια?

-Πολλα και διαφορα

-Με διαφωτισες

-Απλα οσα ζησαμε...Τις αναμνησεις μ. Ψαχνω να τις βρω, να τις θυμηθω. Δεν θελω να θαφτουνε. Ειναι οτι πιο πολυτιμο εχω

-Εχεις τους φιλους σου, την οικγενεια σου

-Ναι...εχω κι αυτους αλλα ποσο θα καρατησουν στο χρονο?

-Οσο θες

-Μπα...δεν νομιζω να αρκει αυτο...Οι σχεσεις φθηρονται, χαλανε...Οι αναμνησεις ομως οχι. Ποτε...σε συντροφεβουν παντου. Δεν θα σε προδωσουν ποτε γιατι πολυ απλα το μυαλο μας, τ υποσυνιδειτο μας, κρατα αυτα που μας κανουν ευτυχισμενους, αυτα που θα μας δωσουν θαρρος να προχωρησουμε. Ξεχνα τον πονο, τη θλιψη, το θυμο...

-Ναι αλλα ετσι δεν ειναι σαν να ζεις στο παρελθον? Σαν να μην προχωρας στη ζωη?

-Δεν ξερω...μπορει. Δεν με νοιαζει ομως. Νιωθω χαρουμενος. Εχω τους φιλους μου, την οικογενεια μου...Κραταω απο αυτους σα θελω να θυμαμαι. Ετσι για μενα παντα θα ειναι τα αγαπημενα μου προσωπα...Αυτα που μα αγαπησανε αι δεν με εκαναν να νιωσω ποτε ασχημα. Ηταν διπλα μ. Μπορει να μην ταιριαζει με την πραγματικοτητα αλλα αν ειναι να αρχισω να ζω την πραγματικοτητα με βλεπω γρηγορα να πεθαινω. Δεν θα αντεξω τοσο πονο, θλιψη, μοχθηρτητα....δεν θελω να νιωσω αυτην την καταστροφη. Τα παιδικα μου χρονια δυστυχως τελειωσαν...

-Δεν συμφωνω σ ολα...Ωραια...νταξει...οι αναμνησεις ειναι ωραιες. Σ θυμιζουν πραγματα που ποτε δεν θες να ξεχασεις. Αλλα τι?...Θα ζεις μια ζωη ετσι? Κλεισμενος στν κοσμο σου?

-Ναι...μπορει. Γιατι οχι?

-Καλα...εγω παω. Δεν θελω μι τετοια ζωη. Ναι θα θυμαμαι οσα εζησα και θα γελαω ή θα κλαιω λεγοντας τι ωραια που ηταν τοτε ενω τωρα ελαχιστα απο αυτα μπορω να κανω αλλα θα εχω ζησει την ζωη μ. Θα πεθανω εχοντας περισσοτερες ανααμνησεις και ευτυχισμενος πανω απο ολα...Φευγω. Παω να ζησω την ζωη μου. Αντιο φιλε μου

-Αντιο

-Ελπιζω να τα ξαναπουμε

Βαρεθηκα

Σαββατο, 24.10.09

Δεν αντεχω αλλο...Οι μεγαλοι μας γεμιζουν το προγραμμα και περιμενουν να ειμαστε ευτυχισμενοι γι αυτο. Εφτα ωρες σχολειο, αγγλικα, δευτερη ξενη γλωσσα, πληροφορικη, το να τ αλλο...Μας ρωτησανε αν εμεις τα θελουμε ολα αυτα? Τα χουν κανει να ειναι μια αναγκαια κατασταση που χωρις αυτην δεν προχωρας και μετα σου ζητανε και τα ρεστα αν διμαρτυρηθεις....Δεν αντεχω αλλο...Δεν ειμαι μια μηχανη που να την γεμισουν γνωσεις, ειμαι ανθρωπος! Εχω και γω απαιτησεις, δικαιωματα και φυσικα ελευθερο χρονο. Που ναι ομως? Δεν τα βλεπω. Μας εχουν φορτωσει κι δεν εχουμε χρονο ουτε να ανασανουμε πια. Βαρεθηκα μια τετοια ζωη. Με γεμιζουν σαν ρομποτακι πληροφοριες για ενα αυριο, καλυτερο λενε, αλλα στι τελος θα καταντησω ανεργη. Που ναι το καλυτερο μελλον αν εχεις τελειωσει με 20, ξερεις 2 ξενες γλωσσες και πληρφορικη? Δεν τ βλεπω. Βλεπω χιλιαδες κοσμο να πειναει και να πεθαινει....Που θ του χρησιμευσουν αυτες οι γνωσεις οταν δν εχει ενα κομματι ψωμι για να ζησει? Πουθενα...Ειναι απλα χαρτια που γεμιζουν τον τοιχο. Βαρεθηκα να ζω σαν μια μηχανη που χειριζεται αλλος....ΒΑΡΕΘΗΚΑ!

(Δημοσιευτηκε και στο περιοδικο της σουπερ)