Ένα μεγάλο μου ελάτωμα ειναι οτι δεν εχω μαθει να εκφράζω τα συναισθηματά μου κ αυτα που νιώθω. Νιωθω και αισθανομαι πολλα μα δεν εχω τα κότσια και το θάρρος να τα πω και τα κραταω μεσα μου. Αυτο δεν ειναι καλο...Ουτε για μένα ουτε για τους αλλους. Εγω τα κραταω μεσα μου και φορτιζομαι συναισθηματικα μ αποτελεσμα να μην αντεχω πολλα πολλα και απο την αλλη οι αλλοι δεν μαθαινουν ποτε τι σκεφτομαι και τι νιωθω μα αποτελεσμα να ειναι ολο αμφιβολίες. Αχχ...Ποτε θα αρχισω να λεω και να εκφραζω αυτα που νιώθω??? Δεν αντεχω αλλο αλλα φοβαμαι(λιγακι)...Οσες φορες το επιχειρησα τ μετανιωσα γιατι την πατησα και γέμισα πόνο. Τωρα όμως ήρθε η ωρα να το επιχειρησω ξανα...Γιατι υπαρχει κι η φραση που λεει:¨Καλύτερα να μετανίωσεις για κατι που έκανες παρα για κατι που δεν εκανες¨ Ετσι και γω θα βρω το θαρρος να τα πω κι ας τ μετανιωσω στη πορεια...;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ονειροβάτες